دکتر بیجلانی می‌گوید: «برخی از موادی که باید از استفاده در اطراف چشم خودداری کنید، اسکراب‌های ساینده حاوی دانه‌ها، محصولات حاوی الکل، کرم‌های دارویی حاوی استروئیدها و محصولات آرایشی حاوی فلزات سنگین مانند نیکل یا کروم هستند.

همچنین توصیه می شود مراقب محصولاتی باشید که حاوی پارابن و BAK (بنزالکونیوم کلرید) هستند، مواد نگهدارنده ای که معمولا برای افزایش ماندگاری محصول استفاده می شوند. دکتر خطیب می افزاید: در حالی که BAK برای سلول های اپیتلیال قرنیه سمی است، پارابن ها می توانند غدد چربی را مسدود کنند. به همین ترتیب، آرایش حاوی ذرات زرق و برق باید با احتیاط اعمال شود. بسیار مراقب باشید تا مطمئن شوید که داخل چشم نمی رود زیرا می تواند بر سلول های اپیتلیال قرنیه تأثیر منفی بگذارد و منجر به عفونت و التهاب چشم شود.

و در حالی که رتینول موضوعی هست که بسیاری از گمانه زنی ها در صنعت مراقبت از پوست باهاش مشکل دارند ، دکتر بیجلانی یک بار برای همیشه این بحث را متوقف می کند و می گو ید: می‌توانید از رتینول در اطراف چشم استفاده کنید، اما در اولین استفاده از آن باید مراقب باشید زیرا پوست اطراف چشم نازک‌تر و ظریف‌تر از بقیه قسمت‌های صورت است. اگر رتینول بیش از حد استفاده شود، به طور بالقوه می تواند باعث قرمزی و تحریک شود. یک راه خوب برای شروع استفاده از رتینول این است که ابتدا مقدار کمی از آن را با یک مرطوب کننده یا کرم دور چشم مخلوط کنید و فقط برای چند ساعت از آن استفاده کنید و بعد از آن باید پاک شود. این روش را هر روز متناوب به مدت چند روز تکرار کنید تا ببینید پوست شما چگونه آن را می پذیرد. هنگامی که از عدم آسیب و تحریک پذیر آن خیالتان راحت شد ، می توانید آن را برای تمام شب روی پوست بگذارید و به تدریج مقدار، مدت یا دفعات آن را طبق توصیه متخصص مراقبت از پوست افزایش دهید. توصیه می شود بیشتر رتینول ها را فقط در شب و نه در روز استفاده کنید، زیرا پوست شما را نسبت به آفتاب حساس تر می کنند. اگر در حال برنامه ریزی برای تعطیلات ساحلی هستید، از مصرف رتینول برای چند روز منتهی به تعطیلات و زمانی که در تعطیلات هستید اجتناب کنید تا اطمینان حاصل کنید که حساسیت پوست خود را به خورشید افزایش نمی دهید.

فرمالدئید موجود در چسب مژه به عنوان یکی دیگر از دلایل اختلاف است. یک چسب مژه با کیفیت بد می‌تواند بیش از حد به مژه‌های شما بچسبد و در فرآیند از بین بردن مژه‌های مصنوعی، آن‌ها را از بین ببرد. مقدار مناسبی از چسب، بیشتر در طرفین و کمتر در مرکز بمالید و آن را به طور یکنواخت پخش کنید تا مطمئن شوید که مژه های شما بدون آسیب به پوست اطراف مژه ها، روی آن باقی می مانند. اگر هنگام انجام مژه ها احساس سوزش یا خارش کردید، احتمالاً به مواد تشکیل دهنده آن حساسیت دارید و باید فوراً با پزشک مشورت کنید. مژه‌های مغناطیسی در حال حاضر محبوبیت پیدا می‌کنند و عدم وجود چسب آسیب‌رسان باعث می‌شود آن‌ها به گزینه‌های چسبنده ترجیح داده شوند.

عادات زیبایی روزمره که باید از آنها اجتناب کنید

به غیر از مطالعه دقیق برچسب هنگام خرید محصولات مراقبت از پوست، دکتر خطیب همچنین توصیه می‌کند که نگاه دقیق‌تری به عادات زیبایی روزانه خود داشته باشید تا از هرگونه احتمال عفونت چشم در آینده جلوگیری کنید. قبل از دور انداختن بسته بندی محصولات آرایشی خود، تاریخ انقضا را یادداشت کنید تا مطمئن شوید که به طور نامحدود از آنها استفاده نمی کنید. اگر پس از ماندگاری استفاده شود، محصولات آرایشی می‌توانند به عنوان منبع رشد باکتری‌ها و ارگانیسم‌هایی باشند که می‌توانند باعث عفونت چشم شوند. برای از بین بردن آلودگی فلور چشم و عفونت های مربوطه، توصیه می شود از استفاده مشترک از مداد سرمه و خط چشم خودداری کنید. همچنین در وسایل نقلیه در حال حرکت از آرایش چشم خودداری کنید، زیرا برآمدگی ها و چاله های پیش بینی نشده ممکن است به طور تصادفی به قرنیه آسیب برساند. در صورت امکان از مدادهای تیز استفاده کنید، زیرا نوک های صاف می تواند محصول را در داخل خط مژه پخش کند و باعث انسداد غدد چربی شود. اگر بدون کشیدن خط چشم روی خط چشم احساس می‌کنید که آرایش شما ناقص است، می‌توانید با تیز کردن مداد قبل از هر بار استفاده، احتمال عفونت را کاهش دهید تا در انتها از تجمع آن خلاص شوید. او می‌گوید: برای استفاده از خط چشم های مدادی، می‌توانید قبل از هر بار استفاده، قسمتی از تراشیده یا سرکنید تا نوک مداد چشم شما عاری از آلودگی شود.

نکته مهم دیگری که باید بهش توجه کرد نوع پاک کننده های اطراف چشم هست. جدا از تغییرات جزئی در فرمولاسیون پوست حساس دور چشم، رایج ترین تفاوت بین پاک کننده های آرایش چشم و پاک کننده های صورت، بافت و نوع آن است. اکثر پاک‌کننده‌های آرایش چشم بر پایه روغن، ژل یا کرم هستند تا آرایش ضدآب سرسخت را راحت‌تر پاک کنند.

افراد معمولاً تمایل دارند از پاک کننده های آرایشی بدون چربی برای صورت خود استفاده کنند که برای جلوگیری از مسدود شدن منافذ به دلیل چربی بیش از حد ایده آل است. با این حال، توصیه می شود از پاک کننده های آرایشی مبتنی بر روغن یا کرم یا نسل جدید ان ها دوفاز برای چشم و لب استفاده کنید. این به این دلیل است که پاک‌کننده‌های آرایشی مبتنی بر آب و غیر چرب مانند آب میسلار ممکن است به شما نیاز داشته باشند که چشم‌ها یا لب‌های خود را چندین بار بشویید تا آرایش سرسخت پاک شود و در نتیجه به پوست ظریف اطراف چشم آسیب برساند. خستگی چشم دیجیتال: خیره شدن طولانی مدت به صفحه نمایش رایانه، تبلت یا گوشی هوشمند می تواند چشمان شما را تحریک یا خسته کند. همچنین ممکن است سردرد، گردن درد یا کمردرد داشته باشید. محرک های محیطی: دود تنباکو، دود، آب کلردار استخر و حتی آب و هوای خشک همگی می توانند چشم شما را تحریک کنند. روش‌های مختلفی وجود دارد که لوازم آرایشی می‌تواند باعث خشکی چشم و یا تشدید آن شود، از جمله سمی یا تحریک‌کننده بودن خود مواد، تکنیک و ناحیه کاربرد، استفاده از محصولات مشترک و تاریخ مصرف گذشته، و بهداشت و حذف نامناسب. از مواد زیر اجتناب کنید: الکل استیل هگزاپپتید-3 بنزالکونیوم کلرید (BAK یا BAC) بوتیلن گلیکول، اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA) اهداکنندگان فرمالدئید و فرمالدئید ایزوپروپیل کلوپروستنات پارابن فنوکسی اتانول رتینول از چشمان خود محافظت کنید از مواد شیمیایی ذکر شده در بالا دوری کنید تا از تحریک چشم جلوگیری کنید، از اختلال در عملکرد غدد میبومین که به مرطوب نگه داشتن چشم‌ها کمک می‌کند و سلامت چشم‌ها جلوگیری کنید. به عنوان مثال، در برخی از مطالعات، بنزالکونیوم کلرید، یک ماده نگهدارنده رایج در قطره های چشمی، با سمیت اپیتلیوم قرنیه که جلوی قرنیه را می پوشاند و به عنوان یک مانع محافظ برای جلوگیری از گرد و غبار، آب و باکتری ها عمل می کند، مرتبط است. از قرنیه موم کارنوبا زرد پرایم و سایر موم ها در ریمل و خط چشم برای سفت کردن محصول و ضد آب کردن آنها استفاده می شود. با این حال، موم ها می توانند غدد میبومین را مسدود کرده و علائم خشکی چشم را ایجاد یا تشدید کنند. پارابن‌ها مواد نگهدارنده‌ای هستند که برای جلوگیری از رشد باکتری‌ها در محصولات آرایشی و مراقبت از پوست مانند کرم‌ها و مرطوب‌کننده‌های صورت، پاک‌کننده‌ها، ژل‌های اصلاح، افترشیو و ضدآفتاب‌ها استفاده می‌شوند. پارابن‌ها می‌توانند سوزش چشم و علائم خشکی چشم را بدتر کنند، زیرا می‌توانند غدد میبومین را از ترشح روغن کافی برای روان‌کاری چشم‌ها بازدارند. پارابن ها خانواده ای از مواد شیمیایی هستند، بنابراین شما باید از هر چیزی که پسوند “-paraben” دارد مانند پروپیل پارابن و ایزوبوتیل پارابن به عنوان مثال اجتناب کنید.